Sri Lanka

Veilig aangekomen is een groot woord, maar aangekomen is aangekomen. Via Mumbai (India) naar Colombo. Dat is echt de grootste chaos ooooit, zoals overal al stond vooraf al beschreven: “daar wil je zo snel mogelijk weg”: dat was ook zo. Wel nog een zielig aan ketting gebonden olifant koekjes mogen geven, maar na 2 uurtjes rond-tuktukken en volledig afgezet te zijn snel vertrokken naar Negombo waar het ook chaos is, maar net iets minder erg. Gelukkig heb ik een geluksmuntje bij me (thankyou(L)), want Azië is toch wel ietsje anders. De Afrika-lessen van Leonie komen hier goed van pas.

Food: er zijn hier heel veel fruit/groente winkeltjes langs de straten. Super handig als je even een banaantje of appel wil hebben. Met wat onderhandelen krijg je er dan ineens vier in plaats van één. Jammer dat ze vervolgens dan binnen een uur warm zacht en geplet zijn maar het leek een mooie deal (meteen opeten dus!). Ook zijn er veel kraampjes waar ze gesneden stukken guave, mango en ananas verkopen. Ananas met chili is zowaar Super lekker! Smaakt een beetje alsof je zoet-zure saus eet (try this at home). Overal zit trouwens chili op hier, chill. Guave vind ik persoonlijk wat taai. Verder nieuwe foods voor mij zijn: Jack Fruit wat steeds meer als vleesvervanger wordt gebruikt, het lijkt dan ook net of je draadjes vlees aan het eten bent. Dhal, wat ook soort peulvrucht is als linzen of spliterwten, zat dan ook in mijn soep als opvulling. Kottu, een gerecht gemaakt van gesnipperde roti-pannenkoekjes en dan gebakken en op elkaar geplet met allerlei groenten, ei, vis, kip wat je maar wil. Echt heel lekker! En ik kan hier zowaar mijn eten spicy bestellen, prima te doen én heel lekker. Devilled chicken is tot nu toe mijn favoriet.

Vervoer: of dit veilig is, dat zal ik niet zomaar zeggen. Maar het werkt wel goed, snel is ook weer iets anders maar zolang je overal komt is het goed. Ten eerste zijn er de tuktuks. Als je niet weet wat dit zijn, er zit een foto bij hier. Soort scooter met drie wielen en leuk karretje waar je met 2-3 mensen in kan zitten en die vervolgens random door het verkeer scheurt. Links natuurlijk, aangezien ze hier links rijden. De bussen zijn variabel in prijs en snelheid. Soms betaal je de hele ritprijs hoever je ook gaat, soms maar een deel. De een doet een uur over een afstand waar een ander over dezelfde afstand er twee uur over doet. Het is een beetje de rijstijl zoals in Uganda, alleen dan hier in Sri Lanka. Op een slingerende tweebaansweg in de bergen/bossen keihard rijden en overal en nergens om toeteren, inhalen midden in een bocht en vervolgens keihard op de rem als het dan toch lijkt alsof er niet 3 bussen en twee tuktuks naast elkaar passen. Goh. Het is dan een kwestie van wie de beste chauffeur heeft wie op de rem gaat. Als je vlak voor de op het nippertje ontwijken van een dikke frontale crash toch in paniek per ongeluk een angstgilletje niet meer kan onderdrukken wordt je lachend aangekeken en zegt iemand “aaah, first time Sri Lanka hèh?”. Ik heb maar niet opgezocht hoe vaak het fout gaat hier in dit land, maar tot nu toe lijkt er altijd iemand op te geven uiteindelijk. (Al is er af en toe langs de weg een totaal in de prak gereden bus te zien…) De bussen zijn wel leuk versierd met allemaal kleurtjes, tierelantijntjes langs de voorruit en vooral ook happy muziek hard op de achtergrond. Er zijn blijkbaar een soort rode besjes die de buschauffeurs altijd eten, die hetzelfde effect hebben als paddo’s. Dus als buschauffeur hier heb je vast hele leuke dagen haha. De deuren van de bus staan ook altijd open, zodat mensen snel in en uit kunnen stappen en ook tocht het lekker door. Tot er ineens een noodstop wordt gemaakt en je in plaats van tegen een ruit aanvliegt gewoon letterlijk voorover met tas, laptop en alles de trap af schiet en de straat op valt/rolt uit een rijdende bus zo de drukke straat op. Gelukkig stopte iedereen, werd ik niet overreden en mocht ik wel weer instappen om veilig verder te reizen. “Veilig”.

What to do:
Negombo heeft een ‘beroemde fishmarket’, lees grote stapels stinkende vis op de grond, en een strand, alleen maar een groot beetje vervuild. Door naar Dambulla waar een gouden boeddha staat van 15 meter groot bij de Golden Temple met 5 belangrijke ‘grotten’, ook met boeddha’s (liggend, slapend, zittend). Het is duidelijk meer in het binnenland, het hostel heeft dan ook grote mierencolonnes, vliegende spinnen, bijtende muggen en andere vliegbeesten. Daarbij geen wifi en ook maar een half stopcontact. Ideaal dus tussen al het groen, salamanders en tuktuks. Er is trouwens ook een tuktuk die zoals een ijscoman bij ons hier brood bezorgt bij alle huizen in de jungle, met een mooi deuntje wat je dan 20 minuten rondom hoort rijden. Super gezellig! In Sirigiya de Pidurangala rock beklommen, niet de mega touristische dure Lion Rock, maar gewoon een random rots ertegenover waardoor je mooi uitzicht op de Lion Rock hebt. Daar nog paar keer aangevallen door echt heel erg brutale apen die hier echt overal zitten (gelukkig ben ik ingeent want ze springen écht letterlijk op je). Polonnaruwa is een ander oud stadje waar allemaal oude ruines staan, jammer genoeg daar in de regen geweest dus maar met een tuktuk doorheen gereden om vervolgens lekker te gaan lunchen, je moet iets. Oja, én in Sri Lanka zitten OVERAL honden. Op elke oprit, straat, kraampje, alles en iedereen heeft een hond, die er ook nog allemaal hetzelfde uitzien. De meeste blaffen om alles en nog wat, soms ook om mij aan te geven dat ik niet verder mag lopen “okee dan ga ik wel de andere kant op kuthond”.
Daarna met de bus naar Kandy, zou een super leuke stad zijn, helaas maar een kort dagje geweest, was inderdaad erg leuk daar! Behalve naar de botanische tuinen met vooral veel bomen ook nog naar een Kandyan Dance voorstelling geweest waar het bekend om staat, en naar de Temple of the Tooth bij zonsondergang en het Kandy Lake. Hier heb ik ook weer mijn paraplu gebruikt, echter niet tegen de regen maar tegen de vele vleermuizen in de bomen, het leek net te regenen. Vroeg in de ochtend naar Kandy Railway station om een kaartje te bemachtigen voor het eerste deel van een van de mooiste treinreizen van de wereld (kost hier zo’n 80 cent maar dus kans dat het vol is, online bestellen was 11$!, noway). Beetje proppen duwen en vechten om een plekje aan het raam, lekker ananasjes erbij en 6 uur staan en van het uitzicht genieten. Net aangekomen in Nuwara Eliya begon het echt keeeeihard te regenen de hele dag. Ook van 30 graden ineens 13, dus leuk is anders. Voor een fortuin maar een tuktuk genomen om de mooie waterval en de theeplantages te bezoeken. Althans, voor hen een fortuin aangezien het meer kostte dan het gehele verblijf daar, maar omgerekend iets van 5 euro. In de theeplantages kon je zien hoe ze de thee maken en plukken. Lijkt me nog best leuk werk (ik ga zelf als ik geld te kort kom in Australie ook best appels plukken een dagje), maar wel in de zon, niet in de vieze koude regen zoals hier! Lekker thee gedronken en gewacht weer weg te kunnen uit deze regen-city. Met het tweede deel van de mooiste treinreis van de wereld door naar Ella, een mega touristisch dorpje midden in de bergen. Veel terrasjes en barretjes en muziek en winkeltjes met zélfs ansichtkaarten. Naar de Ravana Falls gewandeld door de mooie bergen heen, Little Adams peak beklommen, mooi op de trein gewacht die over de Nine Arch Bridge heen tufte, en natuurlijk lekker veilig een paar uur over het spoor gewandeld door tunnels heen (zoals heel normaal is hier).

Timezone/bellen: sorry voor iedereen als ik soms de tijd een beetje vergeet. I love de mensen met nachtdiensten, baby’s en de dronken strijders, die op elk moment van de dag gezellig whatsappen. Dat resulteert echter nog wel eens in een vergeten tijdsverschil vanuit mij oeps. En zo krijg ik het ook voor elkaar gezellig met mijn broer te bellen en na een kwartiertje te horen “hmn ja maar uh ik ga wel ophangen nu want ik zit gewoon op school”. Oeps, ik dácht nog wel dat ik op een goede tijd belde. Ik kan overigens altijd gebeld worden, via whatsapp! Heb nu een Sri Lankaans nummer, en binnenkort natuurlijk een Indonesisch nummer. Nu nog 2 dagen hier verblijven en dan op naar Indonesië! Weer een nieuw begin… én dat als oudje van 26 :)